Ik heb in een arm land, mensen ontmoet die ik niet meer kan vergeten!

Ze waren heel arm en toch, ze hadden iets wat ik moeilijk kan begrijpen

Er was een lieflijkheid over hen heen en een blijheid die ik niet kan beschrijven. Ze hadden me nooit ontmoet en toch was ik geen vreemde voor hen. De spontaniteit, de glimlach waarmee ze naar me toe kwamen,

hun diensten aanboden, was ontroerend.

In hun armoede vond ik ze ineens geweldig rijk. Een rijkdom aan levenslust, gastvrijheid en vreugde,

die bij ons zo zeldzaam worden.

Het waren geen miserie mensen die stierven van honger,

maar mensen zonder luxe die alleen in onze ogen gebrek leden.

Wat missen zij en wat missen wij?